Grænmetisfæði

Grænmetisætur missa af jólasteikinni og allskonar "ómissandi" mat. En þeir missa líka af allskonar
sjúkdómum og heilsukvillum.

Hér er áhugaverð grein úr tímariti "National Institute of Health" sem er gefið út af einhverri ríkisstofuninni í Bandaríkjunum.

Greinin er á ensku og hana má finna hér:

http://newsinhealth.nih.gov/issue/Jul2012/Feature1

"To date, the researchers have found that the closer people are to being vegetarian, the lower their risk of diabetes, high blood pressure and metabolic syndrome (a condition that raises your risk for heart disease and stroke)."

Ég er ekki alveg sammála öllu sem kemur fram í greininni en hún er samt áhugaverð.

Bakaðar paprikur með grænmeti og kúskús

Athugasemdir

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 6.7.2012 kl. 00:34]

Jólasteikin er ekki ómissandi.

Ég hef verið án hennar í meira en 50 ár!

Í staðinn fær maður svo sannarlega góða sárabót ef maður lítur þannig á að eitthvað sé að missa. Konan mín var mjög lengi með hnetusteik sem var alveg frábær hátíðarmatur.

Þú munt verða margs vísari ef þú ferð inn á þessar heilbrigðari brautir og ég get fullvissað þig um að í staðin fyrir hinn ómissandi mat, færðu ennþá betra í magann sem um leið er meira verndandi fyrir heilsuna og það hlýtur í lokin að vera bestu verðlaunin.

[Baldur (IP-tala skráð) 6.7.2012 kl. 10:55]

Er ekki blanda af hvoru tveggja málið? Ef einhver er meira fyrir grænt en borðar t.d. jólasteik einu sinni á ári, er það þá ekki bara besta mál?

[Elísa Elíasdóttir, 6.7.2012 kl. 15:00]

Ég er alveg sammála, Sigurður, ég hef aldrei saknað jólasteikarinnar. Þú hefur greinilega verið langt á undan þinni samtíð! Gaman að heyra.

Baldur, jú það ákveður hver fyrir sig hvernig hann vill hafa matarræðið. Að sjálfsögðu reynir maður að láta holla matinn vera í miklum meirihluta :)

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 7.7.2012 kl. 00:57]

Takk Elísa, ég hef orðið var við að margir af yngri kynslóðinni eru hlíðhollir grænu fæði.

Sú kynslóð er líka vitni að því hvernig verksmiðjubúskapur hefur gjörbreytt ásýnt þessa gamla mataræðis sem fólk ólst upp við.

Ég las mikið í æsku um þessi efni "Úr viðjum sjúkdómanna" og "Sjúkum sagt til vegar" eru báðar eftir Are Waetland, sem var mikill brautryðjandi í Svíþjóð.

Mörg fleiri rit sem voru útgefin af Náttúrulækningafélagi Íslands.

Ég var 19 ára gamall þegar ég tók skrefið inn í græna mataræðið árið 1955. Það var sannarlega ekki almenn skoðun að slíkt væri rétt breytni.

Nú er sem sagt öldin önnur og er það mjög ánægjulegt.

Það styður náttúruvernd og dýravernd og vandaðar lífsreglur.

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 7.7.2012 kl. 01:05]

Baldur, það er prýðilegt að borða eitthvað grænt, vegna þess að það er í alla stæði góð fæða.

Svo þetta með jólasteikina þá borðar hver maður það sem hann kýs.

Allt slíkt er þróunaratriði.

Maðurinn, sé hann leitandi vera, þá er hann alltaf að endurskoða hvernig hann lifir og hvað hann hefur áhuga á að endurbæta.

Menn hætta að reykja, hætta að drekka vín, hætta að drekka kaffi og þannig smátt og smátt verður lítið eftir af gamla heiminum, ef svo má að orði komast.

Þá er bara að vona að hið nýja endurbæti hið gamla.

Til þess er leikurinn gerður.

Gangi ykkur vel, þið hin nýja kynslóð. Þið hafið aðgang að þekkingunni, tækninni, hráefninu og þá er ekkert eftir nema viljinn til að breyta og bæta sinn lífsstíl.